آنچه آزار دهنده است به لحاظ شاخص های توسعه، درآمد سرانه و بیکاری، این شهرستان در رتبه های آخر استانی و کشوری قرار دارد، اکثر طرح های عمرانی آن توسط برخی مسئولان بی کفایت و مردم فریب برای رزومه سازی و بهره برداری جناحی و سیاسی به صورت نیمه کاره یا ناقص بهره برداری شده اند (فرودگاه، سد چراغویس، بیمارستان، طرح های جاده ای و…)، نخبگان، سرمایه گذاران و معتمدین هریک به دلایلی به حاشیه رفته اند.

در مسائل،مزیت ها و تجارت مرزی سال هاست که شهرستان سقز در کنار تحریم های کلی مانند سایر نقاط کشور، توسط مسئولان داخلی تحریم و محروم شده است.

در بحث تصویب منطقه آزاد تجاری بانه و مریوان، بی عدالتی و تحریم علیه شهرستان سقز کاملا علنی شد، مناطق آزاد در تمامی نقاط کشور به هم پیوسته و با محوریت شهرهای دارای امکانات مناسب تر به لحاظ زیرساخت ها طراحی و اجرایی شده اند اما مسئولان وقت در استان کردستان و تهران (در سکوت و خواب سنگین مسئولان محلی)، تعمداً نام و محدوده سقز را از این طرح حذف کردند تا به جای توسعه در جهت عقب ماندگی و محروم ساختن شهرستان سقز گام دیگری را بردارند که این کارنامه ناروا و تبعیض آمیز علیه شهرستان سقز بر پیشانی استاندار و معاونین وقت وی، دبیران سابق مناطق آزاد، فرمانداران و نمایندگان باقی خواهد ماند.

در حالی که بازارچه مرزی سقز در دهه های ۷۰ و ۸۰ جزو بازارچه های برتر کشور بود بی سر و صدا تعطیل و باز هم تحریم دیگری بر مردم شهرستان سقز تحمیل شده و سایر مسئولان عافیت طلب و علاقه مند به پست و مقام نیز علیرغم موافقت نهادهای نظارتی، تاکنون هیچ اقدامی عملی برای بازگشایی آن انجام نداده اند و آنچه تاکنون وعده داده اند برای فریب افکار عمومی بوده، لذا برای نرنجاندن مقامات مافوق توجهی به خواست شهروندان نکرده اند.

برای مقابله با این بی عدالتی ها از یک سو و ایجاد اعتماد و امید در شهروندان سقزی، لازمست در رفتارها و رویکردهای گذشته بازاندیشی و بازنگری نموده، نسبت به بازگشایی بازارچه مرزی برای توسعه تجارت مرزی و الحاق سقز به منطقه آزاد، تکمیل فوری فرودگاه سقز، اعتبارات ویژه جهت بهبود وضعیت عمران شهری سقز و وضعیت جاده های بین شهری و روستایی، سرمایه گذاری شرکت های دولتی مانند شستا در سقز، ساخت موزه، احداث مجتمع پتروشیمی، تعیین تکلیف ساخت کارخانه سیمان بعد از ده ها سال رهاشدگی، ساخت صنایع تبدیلی، جلوگیری از خام فروشی معادن و… اقدام نمایید تا مقداری غبار فقر و محرومیت از چهره این شهرستان تاریخی و فرهنگی زدوده شود.