به گزارش کردپرس، به بهانه آتش سوزی های اخیر در زاگرس و شهادت سه تن از دوستداران زیست محیطی در عملیات اطفای حریق آتش جنگل های پاوه، با "رئوف آذری"، فعال محیط زیست و مدیر گروه بالویزانی ژینگه (سفیران طبیعت)، انجام دادیم.

گفت و گویی جذاب و خواندنی از ناشنیده ها در سردشت؛ از فروش منطقه نمونه گردشگری آبشار شلماش تا خاک خوردن وسایل اطفای حریق در انبار یگان حفاظت منابع طبیعی و عدم استفاده در عملیات اطفا و همچنین شرکت هایی که بودجه محیط زیستی را بدون هزینه در محل حیف و میل می کنند را در دو بخش می خوانید.

فروش آبشار شلماش عجیب اما واقعی!

رئوف آذری در گفت و گو با خبرنگار کردپرس در خصوص فروش آبشار شلماش می گوید: عوارضی که در محل ورودی آبشار شلماش دریافت می شود به دو خانواده اختصاص می یابد در حالیکه آبشار شلماش منطقه نمونه گردشگری است و یک مکان عمومی است اما متاسفانه در دوره سوم شورا این مکان به نام دو خانواده سند زده شده است و شهرداری تنها از محل مالیات آن کسب درآمد می‌کنند.

او ادامه می دهد: یکی از این افراد که سند به نام او زده شده است خودش عضو شورای ادوار بوده است. در حال حاضر آبشار شلماش هیچگونه محل درآمدی برای شهرداری ندارد بلکه شهرداری تنها می‌تواند از عوارض مالیات استفاده کند . این در حالی است که بنابراین متاسفانه شهرداری با این قبیل اقدامات بخشی از محل درآمدی را که می توانست به خود اختصاص بدهد از دست داده است و برای جبران آن به جنگل فروشی، شهر فروشی و فروش املاک خود روی آورده است.

فعال زیست محیطی تصریح می کند: در حالی که شهر سردشت دارای انواع جاذبه های توریستی و گردشگری است ولی اکنون با ۸ هزار نفر جانباز شیمیایی مستحق ایجاد یک موزه به نام موزه صلح است که سال ها وعده آن داده شده است. شهرداری حتی می‌تواند با استفاده از ظرفیت خیرین سبز هم اقدام به درآمدزایی نماید امری که تا کنون به آن توجه نشده است.

جنگل فروشی های شورا و شهرداری سردشت برای کسب درآمد

آذری در خصوص تصمیم اخیر شورا و شهرداری سردشت در خصوص فروش و تغییر کاربری بخشی از جنگل های سردشت نیز بیان می کند: این رویه از مدتها پیش و در دوره‌های قبلی شورا و شهرداری سردشت نیز وجود داشت و متاسفانه بخش زیادی از جنگل‌های سردشت به بهانه‌های مختلف طی سالیان اخیر نابود شده و تغییر کاربری یافتند اما متاسفانه در سال‌های پیشین به دلیل نبود فضای مجازی این عرصه برای فعالان مدنی فراهم نبود تا بتوانند از این طریق صدای خود را به گوش آحاد جامعه برسانند و یا اینکه دغدغه‌های زیست‌محیطی در سال‌های قبل و یا سواد زیست محیطی چندان نبود اما در سال‌های اخیر با رشد تکنولوژی و به کارگیری فضای مجازی، همچنین ارتقای سطح آگاهی فعالان محیط زیست عرصه برای فعالیت و تلاش دوستداران محیط زیست فراهم شده و آنها به راحتی اجازه نمی دهند که محیط خیست مورد دست اندازی قرار بگیرد.

او اضافه می کند: امروزه نیز که فعالان محیط زیستی در عرصه حضور دارند انتظار می‌رود که نسبت به تمامی مواردی که مورد تجاوز و دست اندازی قرار می گیرد فعالانه عمل کنند و تفاوتی برای موارد در حال تخریب قائل نشوند.

مدیر گروه بالویزانی ژینگه می گوید: زمینی که در حال حاضر شورا و شهرداری سردشت تصمیم به فروش و تغییر کاربری این جنگلها کرده‌ است حدود ۱۵ سال پیش خاکبرداری شده و شامل ۵ قطعه زمین است که یکی از این قطعات تعدادی درخت بلوط کهنسال دارد و شهرداری در صورت اصرار برای فروش متاسفانه آن درخت ها را قطع خواهد کرد بنابراین فعالان محیط زیست باید فعالانه در این راستا اقدام کنند و مانع اجرای آن شوند.

فعال زیست محیطی از این روش به عنوان شهر فروشی یاد می کند و ادامه می دهد: این روش نمی تواند جوابگو باشد در صورتی که شورا و شهرداری امروز اقدام به فروش این قطعات کنند فردا دوباره برای کسب درآمد مجبور می شوند بخش دیگری از جنگل را نابود کرده و به فروش برسانند و این نحوه درآمدزایی قابل قبول نیست و فردا روز ممکن است حالتی پیش بیاید که دیگر مکانی برای فروش باقی نماند و این رویه باید از هم اکنون تغییر کند.

آذری اضافه می کند: در حال حاضر هم این قطعه زمین می تواند به فضای سبز تبدیل شود زیرا در ورودی شهر قرار دارد و می‌تواند یکی از نمادهای سردشت را در خود داشته باشد تا هر مسافر در بدو ورود به شهر با این نماد و این فضا آشنا شود .شهرداری می توانست حتی در صورتی که اعتبار کافی برای ایجاد این فضا و بستر ندارد طی فراخوانی از سرمایه‌گذاران و خیرین سبز دعوت کند تا در این پروژه شهرداری همکاری کند. متاسفانه سرانه فضای سبز در شهر سردشت بسیار کم است و علیرغم اینکه این شهر در سالیان گذشته شهری بود که در دل جنگل قرار داشت اما با نابود کردن جنگل ها در سالیان اخیر و اینکه اقدام مناسبی در راستای حفظ فضای سبز شهری هم صورت نگرفته است، اکنون سرانه فضای سبز شهری در سردشت در حالت بحرانی قرار گرفته است.

او با بیان اینکه کاربری این چند قطعه زمین مورد مناقشه جنگلی بود بیان می کند: حتی در جوار این قطعات قبرستانی هم به صورت غیر استاندارد احداث شده بود که مکانیابی مناسبی برای آن انجام نگرفته بود و در طول سالهای اخیر با تکمیل ظرفیت به مکان دیگری منتقل شد و همین نشان می‌دهد که مکانیابی آن تا چه اندازه نادرست بوده است.

آذری با بیان اینکه تغییر کاربری و فروشی اراضی جنگلی موردی جدیدی نیست، می گوید: تا کنون حدود ۱۰ هکتار از این اراضی به سرنوشت مشابه تغییر کاربری و قطع درختان دچار شده اند حتی اراضی دیگری هم بودند که به با تغییر کاربری به نام اشخاص سند زده شده‌اند.

او تاکید می کند: روند شهر فروشی و فروش املاک شهرداری به بهانه ساختمان سازی باید در سردشت خاتمه یابد و شهرداری از روش های دیگری برای کسب درآمد و پرداخت بدهی های خود استفاده کند.

ادامه دارد...