دهم تیرماه روز ملی صنعت و معدن نامگذاری شده است. روزی برای تجلیل و تکریم فعالین این حوزه. که بار مسئولیت بخش بزرگی از اقتصاد کشور را بر دوش می‌کشند.چند سالی است با توجه به اهمیت حوزه تولید و تاثیر مستقیم آن بر مسائل اجتماعی مقام معظم رهبری شعار سال را با تاکید بر تولید نامگذاری می کند.
با رونق تولید ، جهش تولید و در کل بالا رفتن میزان تولید بخش بزرگی از مشکلات اجتماعی از جمله بیکاری، فقر، طلاق، خودکشی و … کاهش پیدا خواهد کرد.
اما این نامگذاری‌ها در چه صورتی می تواند بر جامعه تاثیر بگذارد؟ با نصب پوستری در اتاق کارو سالن جلسات، قراردادن این شعار در سربرگ نامه های اداری، تدوین سندهایی که معلوم نیست پس از تصویب در کجای کتابخانه و زیر کدام میز خاک می خورد؟!
ارج نهادن به فرمایش مقام معظم رهبری زمانی تجلی پیدا می کند که عملی و عملیاتی شود. ایشان با توجه به سنجش تمامی جوانب این نام را در زمانی انتخاب می کند که اقتصاد دنیا زمین گیر شده است و به واسطه تحریم‌های ظالمانه ایران در وضعیت نامناسب تری از دنیا قرار دارد. پس تنها راه برون رفت از این وضعیت و نجات جامعه را در جهش تولید می بینند.
این جهش در تمامی محصولات علم، صنعت، معدن، کشاورزی و… باید دید. اما با این رویکرد می توان به این جهش رسید؟ خیر. اگر قرار بود با طی مسیر با سرعت عادی امکان رسیدن به تعالی و توسعه وجود داشته باشد که به جهش توصیه نمی‌شدیم.
جهش تولید بدون هماهنگی و همکاری همه اعضای این جرخه امکان پذیر نیست. وقتی قرار است این قطار با سرعت بالایی به حرکت در بیاید نمی‌توانیم ریل نامناسب، چرخ لنگ، واگن فرسوده و… داشته باشیم و بخواهیم لوکوموتیو همه اینها را با سرعت بالا به دنبال خودش بکشد.از سرمایه گذار و تولید کننده گرفته تا دستگاه‌های صادر کننده مجوز، تامین کنندگان منابع مالی، بانک‌ها، گمرک، تاجر و حتی کارگر خط تولید باید هماهنگ و همسو حرکت کنند تا یک جهش خوب و قابل قبول اتفاق بیافتد.

* مدیر گروه رسانه ای میلکان