به گزارش کردپرس، کردستان دارای یک میلیون و 240 هزار هکتار اراضی کشاورزی است که بخش عمده ای از آن حدود 97 درصد اراضی زراعی و 33 هزار هکتار اراضی باغی است. 113هزار خانوار بهره بردار در بخش کشاورزی استان وجود دارند، استان با تولید 700 هزار تن گندم رتبه سوم تولید گندم در کشور را داراست. کل تولید توت فرنگی در کشور 50 هزار تن است که استان با تولید 35 هزار تن توت فرنگی، رتبه اول را در کشور دارد.

همچنین با تولید 320 هزار تن سیب زمینی در سال دارای رتبه چهارم کشوری در تولید سیب زمینی است. اما یکی از مشکلات بخش کشاورزی استان عدم وجود صنایع تبدیلی است که باعث شده محصولات و تولیدات کشاورزی به صورت خام فروشی به بازار عرضه شود. و در این میان کشاورزان سود چندانی عایدشان نشود که به مهاجرت روستاییان هم دامن می زند. به عنوان نمونه محصول انگور سیاه سروآباد در کشور یک برند برتر است که به صورت کاملا ارگانیک در باغات دیم کشت و تولید می شود ولی به دلیل نبود سردخانه و صنایع تبدیلی به صورت تازه خوری و خام فروشی عرضه می شود.

سود ناچیز باغداران از محصولات تولیدی

معمولا باغداران کردستان محصولات خود را خام فروشی می کند و به دلیل اینکه محصول تولیدی آنها بیشتر از چند روز نمی تواند در انبار دوام بیاورد و احتمال خراب شدن آن بالا است با قیمت بسیار پایین آن را به دست فروشندگان بازار می رسانند این در حالی است ارزش‌افزوده‌ای که در صنعت فرآوری و بسته‌بندی وجود دارد خیلی زیادتر از سودی است که در فروش خام بدست می آید.

برای ایجاد صنایع تبدیلی نیاز به سرمایه داریم واین سرمایه یا باید توسط کشاورزان و یا توسط بخش خصوصی تامین شود که متأسفانه ما از لحاظ سرمایه ضعیف هستیم و انتظار داریم دولت و حاکمیت تسهیلات ویژه و ارزان قیمت را در اختیار تولیدکنندگان و تحصیل کرده‌ها و دانش آموختگان بخش کشاورزی برای تولید پایدار اختصاص دهند.

باغداران یک شهرستان یا دو شهرستان همجوار می توانند با راه اندازی تعاونی در راستای ایجاد صنایع تبدیلی و یا سرخانه برای نگهداری محصولات گام بردارند که بر این اساس می توانند به عنوان یک درآمد پایدار به محصولات خود بنگرند.

ضعف کردستان در صنایع تبدیلی

استان کردستان از لحاظ صنایع تبدیلی و فرآوری و بسته‌بندی ضعف دارد و سالانه میلیاردها ریال محصولات کشاورزی به علت نبود صنایع فرآوری به ضایعات تبدیل می‌شود و ضرر این مسأله به تولیدکنندگان تحمیل می‌شود و علاوه براین نوعی دفن منابع خدادادی وملی صورت می‌گیرد و ضررهای جبران‌ناپذیری تحمیل می‌شود.

امروز یکی از مسایل اساسی جامعه بشری تامین نیازهای غذایی افراد آن جامعه است با توجه به روند رو به افزایش جمعیت جهان با محدود بودن امکانات تولید مواد غذایی این مسئله روز به روز ابعاد گسترده تری به خود می گیرد از این رو توسعه کشاورزی که زیر بنای اصلی تامین غذای جامعه بشری است در راس برنامه ریزی اکثر کشورهای جهان قرار دارد.

گرچه در ایران تلاش های گسترده ای در سال های اخیر در زمینه‌ی احیای کشاورزی انجام گرفته و از آن به عنوان محور استقلال یاد شده است با در نظر داشتن میزان بالای ضایعات مشخص می شود که راه حل موجود در رسیدن به استقلال در زمینه کشاورزی تنها افزایش تولید نیست بلکه باید با برنامه‌ریزی درست از محصول تولید شده به بهترین وجه ممکن استفاده کرد با بهبود روش های تبدیلی و تکمیلی بسته بندی و توزیع مواد غذایی می توان از هدر رفتن میلیون ها تن محصول در زنجیره تولید از مزرعه یا باغ تا رسیدن به دست مصرف کننده جلوگیری کرد می توان ضمن بالا بردن درآمد ملی در راستای تامین نیازهای تغذیه ای جامعه گام موثری برداشت.

باغداران نیازمند صنایع تبدیلی

یکی از باغداران روستای سرقلعه دیواندره گفت: تا حالا سه باغ در وسعت های یک یا دو هکتاری احداث کرده ام. در این باغ ها تلاش کردم که استانداردها را رعایت کنم و معمولا محصولات با کیفیتی تولید می کنم.

سامان محمدی ادامه داد: محصولاتی که تولید می کنیم بخاطر اینکه با بیشترین قیمت ممکن به فروش برسانیم در فصل برداشت هر روز صبح آن را به شهر انتقال و به مغازه داران می فروشیم که این وقت زیادی از ما را می گیرد و مقداری را نیز در باغ با قیمت پایین به فروش می رسانیم.

اگر یک کارخانه تولید مربا یا آبمیوه در شهرستان وجود داشت بدون شک می توانستیم به دلیل کیفیت بالای محصولی که تولید می کنیم یکجا همه آنها را به فروش برسانیم و بجای اینکه وقتی را صرف خرده فروشی بکنیم باغ را توسعه می دادیم.

روستائیان به دلیل اینکه نمی توانند از محصولات کشاورزی خود درآمد قابل قبولی داشته باشند نمی توانند روی آن به عنوان یک شغل استفاده کنند و مجبورا باغداری را در اولویت دوم قرار می دهند و همین موضوع سبب می شود تولیدات کمتری داشته باشند.

صنایع تبدیلی اشتغال ایجاد می کند

کارشناس ارشد مهندسی صنایع گفت: بدون تردید ایجاد صنایع تبدیلی و تکمیلی یکی از سودمندترین ارتباطات بین دو بخش صنعت و کشاورزی است این صنایع از میزان بیکاری های دائمی در روستاها می کاهد همچنین زمینه مناسب جهت توسعه بخش کشاورزی را فراهم آورد افزایش تولیدات بهره وری ایجاد فرصت های شغلی، تامین نیازهای اساسی، پیوند با دیگر بخش های اقتصادی کاهش نابرابری های منطقه ای منجر خواهد شد.

مهسا مرادی ادامه داد: در عصر کنونی صنعت کشاورزی جایگاه ویژه ای در اقتصاد کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه داشته نقش بسزایی را در شکوفایی آن ایفا می‌کند.

وی اضافه کرد: در کنار این صنعت صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی با توجه به تاثیرات مثبت و محرکی که در بخش کشاورزی از خود برجای می گذارد از اهمیت خاصی برخوردار بوده و عامل مهمی در این بخش به شمار می رود صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی در صورتی که هزینه‌های زیست‌محیطی آن کنترل شود می‌تواند نقش مهمی در توسعه اقتصادی محلی و حفظ توسعه پایدار آن بازی کند.

از مهمترین اهداف صنعتی کردن روستاها به وسیله صنایع تبدیلی و تکمیلی، فرآوری و بسته بندی محصولات خام تولیدی، کاهش میزان ضایعات و جلوگیری از پرتی محصولات از یک طرف رونق اقتصاد روستاها به وسیله ایجاد اشتغال، درآمد و همچنین صادرات محصولات، کاهش واردات و متکی بودن اقتصاد روستا به خود است.