در علم سیاست و روابط بین الملل، سیاست «هویج و چماق» زمانی به کار می ‌رود که به کشوری هم پیشنهادهای تشویقی ارائه دهند و هم او را با برخی مجازات‌ ها تهدید کنند. سیاستی که این روزها آمریکا در قبال ترکیه اتخاذ کرده است همین سیاست هویج و چماق است. زمانی که مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا در برنامه رادیویی اعلام می کند که "امیدواریم رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه به زودی بفهمد که آمریکا برای ترکیه متحدی بهتر از ایران است" و چند ساعت بعد از این اظهارات خبر گشت زنی نیروهای آمریکایی به همراه نیروهای ارتش دموکراتیک سوریه در مرز کوبانی – ترکیه به منظور مقابله به مثل با حملات ترکیه به شرق فرات منتشر می شود دقیقا چیزی که به ذهن می رسد همین سیاست هویج و چماقی است که آمریکایی ها همواره در سیاست های خاورمیانه ای خود مورد استفاده قرار داده اند.

آمریکا از ابتدای بحث تحریم ها علیه ایران همواره بر نقش ترکیه در تاثیرگذاری این تحریم ها علیه ایران واقف بوده و به خوبی می داند که در صورت عدم همکاری ترکیه با آمریکا در تحریم ها علیه ایران تاثیر این تحریم ها آن گونه که تصور می کنند نخواهد بود. به همین دلیل است که همواره با سیاست های تشویقی و تنبیهی خود تلاش کرده است تا ترکیه را در تحریم ها علیه ایران همسو کند. زمانی که به ادبیات سیاسی و اقدامات 3 روز اخیر آمریکا در ارتباط با ترکیه نگاه می کنیم شاهد همین سیاست های تشویقی آمریکا در خصوص ترکیه هستیم. تغییر لحن وزیر امور خارجه آمریکا در ارتباط با ترکیه و اظهار امیدواری برای درک این موضوع که آمریکا متحدی بهتر برای ترکیه از ایران است این سوال را به ذهن می آورد که آن همه تهدیدات، تحریم ها، فشارها و ادبیات تند آمریکایی ها که همین چند وقت پیش در ارتباط با موضوع کشیش برانسون صورت می گرفت چه شده است که اکنون آمریکا خود را متفقی بهتر از ایران برای ترکیه می داند؟ متفقی که ترکیه را در آستانه یک بحران اقتصادی عمیق قرار داده، وزاری کشور و دادگستری اش را تحریم کرده، تعرفه های واردات از این کشور را دو برابر کرده، به متهم شماره یک کودتای 15 جولای 2016 در ترکیه امان داده و برای مقابله با هر گونه حمله نیروهای ترکیه در شمال سوریه با جریانی که ترکیه آن را به عنوان دشمن خود قلمداد می کند گشت زنی مشترک ترتیب داده است. علی رغم تمامی این ها به ظن وزیر امور خارجه آمریکا این کشور برای ترکیه متفقی بهتر از ایران خواهد بود! متفقی که منتظر است هر لحظه چماق خود را بر سر متفق خود فرود آورد!.

علاوه بر این ها با نزدیک شدن به تحریم های 13 آبان آمریکا علیه ایران شاهد تغییر در سیاست های آمریکایی ها علیه ترکیه نیز هستیم، بعد از گفتگو تلفنی روز جمعه دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با اردوغان؛ تحریم هایی که آمریکا علیه وزیر دادگستری و کشور ترکیه اعمال کرده بود لغو شده است. همچنین چند ساعت قبل از آن که این تحریم ها برداشته شود اخبار منتشر شده از پنتاگون حاکی از آغاز گشت زنی های مشترک نیروهای ترکی – آمریکایی در اطراف منبج در چارچوب نقشه راه منبجی بود که علی رغم ارائه زمانبندی 3 ماهه برای اتمام تمام 3 مرحله این توافق طرف های آمریکایی آن را در مرحله اول با گذشت بیش از 3 ماه راکد نگه داشته بودند.

جمع بندی که می توانیم از روند روابط 1 ماه اخیر ترکیه و آمریکا ارائه بدهیم نمود بارز سیاست هویج و چماق خواهد بود. در حالی که همکاری های سیاسی و دیپلماتیکی ترکیه و آمریکا ادامه داشته و دیدارهای مختلفی در سطح وزرای خارجه و سطوح عالی رتبه نظامی – اداری میان آنکارا – واشنگتن صورت گرفته است ولی همکاری های آمریکا با جریان های نظامی کرد سوریه نیز به موازات آن که بخش چماق این سیاست است ادامه دارد و اکنون با قرار گرفتن در آستانه اعمال تحریم های 4 نوامبر (13 آبان) آمریکا علیه ترکیه در حالی که فضای بین المللی هم زیاد مساعد این تحریم ها نبوده ساز مخالف برخی از کشورهای اروپایی نیز در ارتباط با این تحریم ها بلند شده است اکنون آمریکا در آستانه یک سیاست بهتر با ارائه امتیازاتی بیشتر به ترکیه در دوران آغاز تحریم ها علیه ایران است تا بتواند ترکیه را متقاعد در راستای اهداف خود کند.

خبرگزاری کردپرس/ سرویس ترکیه/ محمد شریفی کرجان.