به گزارش کردپرس، بر اساس گزارش انجمن حقوق بشر آمد (دیاربکر) در ده سال اخیر در مجموع 228 کودک در ترکیه به قتل رسیده اند که 30 تن از آنها زیر 5 سال سن داشته اند. همچنین بیشتر این کودکان در استان های کرد نشین ترکیه و توسط نیروهای نظامی ترکیه جان خود را از دست داده اند.

به نوشته مزوپوتامیا، انجمن های حقوق بشر در شهر های مختلف ترکیه به مناسبت 20 نوامبر روز جهانی حقوق کودک، با برگزاری نشست هایی توجه مردم به وضعیت حقوق کودکان به ویژه کودکان اقلیت ها مانند کردها، علوی ها و ارمنی ها جلب کردند.

ترکیه در سال 1990 کنوانسیون حقوق کودک را پذیرفت و در سال 1995 آن را اجرایی کرد. با این حال ترکیه در مورد مواد 17، 29 و 30، که شامل حق کودکان برای آموزش، آزادی بیان، زنده نگه داشتن فرهنگ خود و استفاده آزادانه از زبان مادری می شود، ملاحظاتی قائل شده است. کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد در سال 2012 به ترکیه توصیه کرد که این ملاحظات را حذف کند. با این همه امضای کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل که محصول سال ها تلاش است، برای محافظت از کودکان در برابر خشونت کافی نیست زیرا بر اجرای این کنوانسیون در کشورهایی مانند ترکیه نظارت صورت نمی پذیرد. برای مثال در طی سال هایی که روند درگیری ها در کردستان ترکیه ادامه دارد حق زندگی کودکانی که طرف منازعه نیستند نقض شده است.

بر اساس گزارش انجمن حقوق بشر آمد، در دوره ده ساله بین سال های 2011 تا 2021 در مجموع حق زندگی 228 کودک نقض شده است و آنها جان خود را از دست داده اند. 78 درصد آنها پسربچه ها و 22 درصد نیز دختربچه ها بوده اند. از این بین 30 کودک زیر 5 سال سن دارند. بیشترین تعداد کودکان جان باخته در محدوده سنی بین 6 تا 15 سال قرار دارند. در برخی استان ها فضای زندگی اجتماعی کودک در کوچه خیابان، به مناطقی برای از دست دادن جان این کودکان تبدیل شده است.

بر اساس گزارشی که توسط ازگی سیلادمیر رئیس انجمن حقوق بشر آمد ارائه شده است استان هایی که بیشترین آمار کشتار کودکان در آنها به چشم می خورد عبارتند از شرناخ، دیاربکر، حکاری، ماردین و غازی آنتپ.

در این میان 64 کودک بر اثر شلیک مستقیم گلوله از سوی نیروهای نظامی ترکیه جان خود را از دست داده اند. 62 کودک نیز بر اثر بمباران جان خود را از دست داده اند.

سیلادمیر اعلام کرد که از آگوست سال 2015 با آغاز منع آمد و شد در استان های کردنشین، موارد نقض حقوق کودکان افزایشی صعودی داشته است. او گفت: «حکومت ترکیه با نیروهای نظامی که کودکان را می کشند برخورد جدی نمی کند. عدم اجرای عدالت درباره مجرمان، محاکمه نکردن آنها، و تلاش برای پنهان کردن این مجرمان، نیروهای نظامی ترکیه را تشویق می کند تا به ارتکاب جرایم خود ادامه دهند.»

رئیس انجمن حقوق بشر آمد در ادامه گفت: «اگرچه ترکیه کنوانسیون منع استفاده از میدان مین را امضا کرده است، اما درباره پاکسازی میدان های مین هیچ حرکتی انجام نداده است. در این سال ها ده ها کودک به ویژه در شهرهای مرکزی و کردنشین به دلیل عدم پاکسازی میدان های مین جان یا سلامتی خود را از دست داده اند.»

در ادامه این گزارش به وضعیت کودکان در شهرهای کردنشین و کشتار سیستماتیک آنها با خودروهای زرهی و تانک هایی که مدام در شهرها در حال گشت زنی هستند اشاره شده است. همچنین به وضعیت کودکان در شهرهایی که در آنها عملیات نظامی و بمباران انجام می گیرد اشاره شده است. در حوادثی مانند کشتار روبوسکی کودکان بسیاری جان خود را از دست دادند. در همه این موارد قانون ترکیه تنها از نیروهای نظامی حمایت می کند و این کودکان از جهت حقوقی هیچ حمایتی دریافت نمی کنند. این گزارش حل مشکلات کودکان را در گرو حل مسئله کرد و برقراری صلح در منطقه دانست.

کانون وکلای ازمیر نیز با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که در طی سال های اخیر جرایم جنسی علیه کودکان در ترکیه 4 برابر افزایش داشته است. همچنین خشونت علیه کودکان، خشونت خانگی، و مشکلات روانی کودکان در طی همین سال ها رشدی تصاعدی داشته است.