جلال محمودزاده در گفتگو با خبرنگار کردپرس می گوید: ۴ استان کردنشین ایران شامل آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و ایلام که دارای بیشترین جمعیت متمرکز کردنشین کشور هستند، دارای نقاط مشترکی در عدم توسعه یافتگی اند که می توان با درمان مشترک این منطقه را محرومیت زدایی کرد و بر خط توسعه قرار داد.

او اضافه می کند: برای رفع محرومیت این چهار استان باید به چند مورد توسعه زیرساخت‌های اقتصادی، مدیریتی، اعتبارات جهشی و چهارم کاهش دیدگاههای امنیتی نسبت به مناطق کردنشین های کشور اشاره کرد.

محمودزاده با اشاره به راهکار توسعه زیرساخت‌های اقتصادی می گوید: ضروری است تا در مناطق کردنشین بازارچه‌های مرزی راه اندازی و تقویت شوند، همچنین اقدامات لازم در راستای ایجاد مناطق ویژه اقتصادی و یا مناطق آزاد تجاری انجام گردد.

این نماینده مجلس ادامه می دهد: از سوی دیگر زیرساخت های اقتصادی همچون تقویت و توسعه صنایع تکمیلی، صنایع پایین دستی پتروشیمی و معادن در این مناطق می تواند به زمینه اشتغال و درآمدزایی منجر شود.

او با اشاره به ظرفیت مرزها در مناطق کردنشین غرب کشوربیان می کند: مرزها بهترین فرصت برای توسعه اقتصادی هستند و نباید با دیدگاه تهدید به آنها نگریسته شود ایجاد بازارچه های مرزی می توانند بهترین گزینه در استفاده مطلوب ازاین فرصت اقتصادی باشند.

محمودزاده در خصوص زیرساخت های مدیریتی نیز می گوید: باید از ظرفیت نخبگان و روشنفکران مناطق کردنشین استفاده شود و آنها در پست‌های کلیدی مدیریتی همچون استاندار، معاون استاندار، مدیران کل و فرمانداران، معاونان فرمانداری به کار گرفته شوند و به دلیل اینکه این افراد با توجه به شناختی که از منطقه دارند می توانند عملکرد بهتری را نسبت به مدیران غیربومی در این استان‌ها ایفا کنند.

نماینده مهاباد در مجلس در خصوص مورد چهارم توسعه در مناطق کردنشین عنوان می کند: از اول انقلاب اسلامی تا کنون دیدگاه امنیتی نسبت به مناطق کردنشین وجود داشته و این مسئله باعث ایجاد محرومیت هایی در این منطقه شده است و مانعی بر سر راه توسعه قرار گرفته است و البته این دیدگاه در برخی از مقاطع پررنگ و یا کم‌رنگ شده است. ولی ضروری است داد که این دیدگاه امنیتی به طور کلی از مناطق کردنشین زدوده شود تا سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی جذب این منطقه شوند و همین مورد می‌تواند سبب توسعه این منطقه، ایجاد اشتغال و درآمد زایی شود.

نماینده مجلس ادامه می دهد: توسعه راه‌ و محورهای مواصلاتی بین‌شهری در مناطق کردنشین، توسعه زیرساخت‌های ریلی بین شهری و بین استانی نیز به نوبه خود می‌تواند منجر به حضور سرمایه گذاران در منطقه شود.

محمودزاده با اشاره به ضرورت هماهنگی بیشتر نمایندگان کرد در قالب فراکسیون نمایندگان کرد مجلس شورای اسلامی تاکید می کند: این مهم تا حد زیادی می تواند به رفع محرومیت ها و موانع توسعه در مناطق کردنشین منجر شود، زیرا ۴ استان کردنشین نقاط مشترک زیادی دارند هر چند برخی از آنها دارای زیرساخت‌های توسعه بهتری باشند اما نمایندگان این مناطق می تواند جهت توسعه بیشتر به صورت هماهنگ با هم عمل کنند.

او اضافه می کند: برای این مورد باید اولویت بندی هایی توسط این فراکسیون در نظر گرفته شود البته این نکته حائز اهمیت است که دیدگاه استانی شهرستانی نباید بر این فراکسیون غالب شود بلکه بر اساس نیازها، کمبودها و کاستی ها به رفع مشکلات این مناطق پرداخته شود.

عضو فراکسیون نمایندگان کرد ادوار مجلس با اشاره به ظرفیت گردشگری در منطقه هورامان در کرمانشاه سردشت و مهاباد در آذربایجان غربی و ظرفیت بالای کشاورزی روانسر در کرمانشاه وقروه و دهگلان در کردستان می گوید: باید ظرفیت ها، محدودیت ها شناسایی شوند و بر اساس اولویت نسبت به رفع مشکلات آنها اقدام و از وزارتخانه‌های متبوع نیز پیگیر باشند.

محمودزاده در خصوص عملکرد فراکسیون نمایندگان کُرد مجلس می گوید: در مجلس ششم و هشتم فراکسیون اهل سنت و نمایندگان کُرد از یکدیگر جدا بودند به همین دلیل فراکسیون نمایندگان کرد توانستند عملکرد مطلوب‌تری داشته باشند ولی در مجلس نهم و دهم به دلیل ادغام این دو فراکسیون کمتر به مطالبات قومی پرداخته شد. لازم است که این دو فراکسیون از یکدیگر جدا باشند و در عین حال می توانند با استفاده از همپوشانی هایی که دارند یکدیگر را یاری کنند.

در واقع در مجلس نهم و دهم به دلیل ادغام فراکسیون نمایندگان کُرد با فراکسیون اهل سنت که دارای اشتراکات مذهبی بودند تا حدودی پیگیری مسئله مناطق کردنشین کمرنگ شد.

نماینده مهاباد با اشاره به اولویت محرومیت زدایی مناطق کردنشین در مجلس یازدهم می گوید: اولویت اول اشتغال در مناطق کردنشین است علی‌رغم اینکه دولت ادعا می‌کند که در مناطق کردنشین مسئله بیکاری تا حدودی برطرف شده اما این مسئله چندان مشهود نیست زیرا با استفاده از فرمولی که دولت مطرح می‌کند اگر هر نفر تنها در هفته یک ساعت کار داشته باشد شاغل محسوب می‌شود در حالی که شاید یک ساعت کار نهایتا ۵۰ هزار تومان درآمد داشته باشد که با این درآمد نمی‌توان نسبت به تامین مسکن، پوشاک، بیمه، خوراک و یا هر چیز دیگری خوش‌بین بود بنابراین باید مسئله اشتغال را به شیوه‌ای علمی بررسی کرد.

او اضافه می کند: کسی شاغل محسوب می شود که بتواند به یک شغل دائمی، درآمد پایدار دسترسی داشته باشد و از تسهیلات بیمه نیز بهره مند شود و در هفته حداقل ۳ و حداکثر ۶ روز داشته باشد و درآمد آن از درآمد تعیین شده اداره کار هم کمتر نباشد که با احتساب این فرمول باید عنوان کرد که در مناطق کردنشین آمار بیکاری بالای ۳۰ درصد است. بنابراین ایجاد اشتغال در اولویت اول راهکارهای توسعه ایی مناطق کردنشین خواهد بود.

این نماینده مجلس ایجاد کارخانه ها، کارگاه ها، ایجاد منطقه ویژه اقتصادی، منطقه آزاد تجاری، استفاده از ظرفیت مرزها و ایجاد بازارچه‌های مرزی را در کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال پایدار میسر می داند و می گوید: می تواند با استفاده از سایر ظرفیت هایی چون معادن ،صنایع تکمیلی، تجمیعی و پایین‌دستی، گردشگری ، کشاورزی و..، به رفع بیکاری کمک کرد.

او ضمن اظهار امیدواریم نسبت به تقویت زیرساخت های درمانی در مناطق کردنشین تصرح می کند: در بخش توسعه درمانی مناطق کردنشین در حال حاضر وضعیت مطلوبی دارند و با ایجاد و راه اندازی بیمارستان های در دست احداث تعداد تخت‌های بیمارستانی نیز افزایش می‌یابد و برای نمونه در مهاباد با احداث ۴۵۰ تخت بیمارستانی به علاوه درمانگاه های دیگر ظرفیت درمانی این شهر در حال اضافه شدن است، که این مورد در سایر شهرهای مناطق کردنشین نیز در حال اجراست و با راه اندازی می‌توانند سرانه تخت بیمارستانی را در مجموع به متوسط کشوری نزدیک کنند.

او می گوید: در این مناطق و در بخش صنعت، کشاورزی، آموزشی و ارتباطات ریلی ضعف احساس می‌شود که به توسعه و اقدامات اجرایی بیشتری نیاز دارند.