به گزارش خبرنگار کردپرس، از ۲ هزار و ۴۰۰ دهنه چشمه ای که در شهرستان قروه از قدیم فعال بودند امروزه به دلیل برداشت های بی رویه تعداد انگشت شماری از این چشمه و قنات ها مانده و مابقی خشک شده اند.   

یکی از همین قنات ها که بر اثر بی تدبیری مسئولان وقت با اجازه دادن حفر چاه و برداشت از آن، خشک شد قنات تاریخی «خالصه» هست که یکی از چشمه های تأمین کننده آب دریاچه سراب بود. دریاچه ای که حالا از ۲۷ چشمه تأمین کننده آب آن بیشترشان خشکیده اند و تنها ۷ چشمه باقی مانده است.  

در واقع علت خشک شدن قنات «خالصه» این بود که در سال ۹۵ دستور حفر ۴ حلقه چاه برای تأمین آب شرب از این قنات با وجود اعتراضات فراوان از طرف فعالان زیست محیطی، داده شد و همین بی توجهی به هشدارها، قنات تاریخی «خالصه» را به کام مرگ کشاند.

اتفاق تلخی که نه تنها منجر به بازخواست مسئلان وقت نشد بلکه مسئولان کنونی درس عبرت نگرفته و قصد دارند یک بار دیگر به تکرار آن دست بزنند و جان دریاچه سراب را به خطر بیاندازند. دریاچه ای که نگین گردشگری در قروه و یکی از منابع تأمین کننده آب شرب این شهر بوده اما به دلیل برداشت های بی رویه حالا در مسیر نابودی قرار گرفته، مسیری که از سال ۹۵ شدت گرفت و ادامه دارد.

اعتراض فعالان زیست محیطی

شدت این خطر را دبیر انجمن زیست محیطی سراب سبز قروه در این می داند که با حفر هرگونه چاه در اطراف سراب و برداشت آب از چشمه های آن، خشک شدن این دریاچه حتمی بوده و فاجعه ای مانند «خالصه» را رقم خواهد زد.

«احمد انور» در گفت و گو با خبرنگار کردپرس بیان کرد که «شورای تأمین در اقدامی عجیب اجازه حفر چاه عمیقی در محوطه بیمارستان شهید بهشتی را به اداره آب و فاضلاب داده و در این باره باید گفت در حال حاضر از ۲۷ چشمه جوشان سراب تعداد ۲۰ چشمه آن خشک و کم آب شده و دبی آن ها تا ۷۰ درصد کاهش پیدا کرده است و با این کار شورای تأمین ۷ جشمه باقی مانده هم نابود خواهند شد».    

او از وجود ۱۱ حلقه چاهی که از چشمه های سراب برداشت می کنند خبر داد. «تعداد ۳ چاه عمیق کشاورزی و ۲ چاه در داخل و مقابل بیمارستان  و ۲ چاه در داخل و بیرون دانشگاه آزاد اسلامی و ۲ چاه در حریم رودخانه خشک (بالادست قنات خالصه و ظلع شمالی پل ورودی قلعه) و ۲ چاه در محوطه استادیوم ورزشی شهید چمران؛ مجموعاً ۱۱ حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق این محوطه کوچک را تبدیل به آبکش نموده و چه بسا رمقی برای چشمه های سراب نمانده و باغات و فضای سبز که ریه های تنفسی و مهمترین چشم انداز و تفریحگاه شهر و منطقه بوده به نابودی بیانجامد و سراب به عنوان منطقه نمونه گردشگری متروکه شود».

مطابق سخنان «انور» سال ۹۵ هم برای قنات «خالصه» بسیار تلاش شد تا جلوی حفر چاه در این منطقه گرفته شود اما مسئولان گوش شنوایی نداشتند و کار خود را پیش بردند و در نهایت بعد از چند سال قنات تاریخی و ارزشمند «خالصه» خشک و نابود شد.

در واقع آن طور که این فعال محیط زیست می گوید مسئولان مثل همیشه از بین گزینه های بد و بدتر، گزینه بد را انتخاب کرده اند. گرچه نبود آب شرب برای مردم قابل قبول نیست اما باید دانست که معضل کمبود آب قروه با این اقدامات رفع نمی شود.

«انور» خواستار تغییر اقدام مدنظر توسط شورای تأمین شد و تأکید کرد که برای تأمین آب شرب باید درست تصمیم گیری کرد و تمامی جوانب ار جمله تأثیر سوء حفر چاه برای ساکنان منطقه و نسل های آینده لحاظ شود. لذا بهتر است مسئولان در مورد محل حفر چاه تغییر نظر داده و به جای این اقدامات کوتاه مدت روند انتقال آب از سد آزاد را تسریع بخشند».

مسئولان به دنبال درمان مقطعی اند

مسئولان شهرستان پا در هوا مانده و به جای تلاش برای رفع کمبود آب به طور کامل تنها به دنبال درمان مقطعی و کوتاه مدت هستند. اقدام مسئولان همانند این است که برای درمان معده بیمار، قلبش را سوراخ کنند!

شورای تأمین شهرستان بهتر نیست پیگیر پروژه های انتقال آب از سدهای آزاد و ژاوه باشند تا این که دستور حفر چاه بدهند! مگر کارشناسان بارها هشدار نداده اند برای نجات دشت های قروه باید هرگونه برداشت از آب خوان ها متوقف شود پس چطور اعضای شورای تأمین چنین تصمیمی را گرفته اند!؟

می طلبد مسئولان ارشد شهرستان برای نجات قروه از بی آبی راهکارهای متخصصان امر را توجه کرده و نسخه های تخصصی را تجویز کنند تا شهرستان از معضل بی آبی برای همیشه رها شود. /