خبرگزاری کردپرس _ توافقی میان صاحب‌نظران وجود دارد که توسعه کشور بدون شناسایی ظرفیت‌های بومی هر منطقه و بدون تکیه بر گفتمان و توسعه‌ی استان محور، ممکن نمی‌گردد. الگوی استانی توسعه بر راهبری پیشرفت و آبادانی در هر استان با محوریت خود آن استان تصریح دارد. این الگو با روش مرسوم که به یک استانی توجه بیشتری به لحاظ امکانات و اعتبارات شود، متفاوت است.
به‌واقع مهم‌تر از تزریق منابع و امکانات، شناسایی ظرفیت‌های بومی هر استان و فعال‌سازی آن‌ها است. اتفاقاً تزریقِ گسترده‌ی منابع مالی در یک استان بدون شناخت ظرفیت‌ها و جانمایی درست منابع، فقط موجب هدر رفت منابع ملی کشور می‌شود. اما در بحث توسعه‌ی استان کرمانشاه، برخی وظایف و تکالیف بالادستی و یکسری تقسیم‌کار ملی و منطقه‌ای وجود دارد (که قبلاً در یادداشتی اشاره شد)، لیکن ظرفیت‌ها و مزیت‌های بومی و نیز وظایف تخصصی وجود دارد که اساس راهبرد توسعه‌ای استان محسوب می‌شوند.
استان کرمانشاه هم مانند دیگر استان‌ها، دارای تخصص‌ها و استعدادهای توسعه‌ای خاص خود است که بخشی از آن‌ها، استانی بوده و بخشی هم به ظرفیت شهرستان‌ها و مناطق مختلف مربوط می‌گردد. بدوا به این استعداد و تخصص‌ها در شهرستان‌های استان کرمانشاه و به استناد مطالعات صورت گرفته (خصوصاً مطالعات مشروح در ذیل سند آمایش)، پرداخته می‌شود:
_ شهرستان‌های راهبردی در بحث صنایع تبدیلی: روانسر، سرپل‌ذهاب، دالاهو، گیلانغرب، اسلام‌آبادغرب، قصرشیرین، کرمانشاه، سنقر، صحنه، هرسین، کنگاور
_ صنایع تبدیلی که معطوف به حوزه دام و طیور هستند: جوانرود، ثلاث باباجانی
_ در بحث گردشگری تجاری و بوم‌گردی: دالاهو، سرپل، ثلاث، جوانرود، روانسر، کنگاور
_ گردشگری‌های تاریخی و طبیعی: اسلام‌آبادغرب، قصرشیرین، کرمانشاه، گیلانغرب، سرپل‌ذهاب، کنگاور
_ گردشگری طبیعی _ روستایی: سنقر
_ گردشگری دفاع مقدس: سرپل‌ذهاب، قصرشیرین و گیلانغرب
_ گردشگری فرهنگی: شهرستان‌های منطقه اورامانات
_ گردشگری سلامت و خدمات تخصصی پزشکی و درمانی: کرمانشاه، اسلام‌آباد، پاوه، سرپل‌ذهاب
_ تولید آبزیان: روانسر، پاوه، جوانرود، سرپل‌ذهاب، دالاهو، گیلانغرب، کرمانشاه، سنقر، صحنه، هرسین، کنگاور
_ صنایع مدرن و سنگین: کنگاور، هرسین، صحنه، کرمانشاه، اسلام‌آباد، پاوه
_ زنبورداری: روانسر، پاوه، جوانرود، ثلاث، سرپل، دالاهو، گیلانغرب، اسلام‌آباد، قصرشیرین، کرمانشاه، سنقر، صحنه، هرسین، کنگاور
_ باغداری: پاوه، جوانرود (باغداری دیم)، دالاهو، صحنه، هرسین، کنگاور
_ جنگلداری: جوانرود، ثلاث، گیلانغرب، اسلام‌آباد
_ صنایع‌دستی: پاوه، دالاهو، کرمانشاه، سنقر (فرش و گلیم)، هرسین (فرش و گلیم)، کنگاور
_ تجارت مرزی و بازارچه: قصرشیرین، پاوه، ثلاث، گیلانغرب، سرپل‌ذهاب
_ منطقه ویژه اقتصادی: کرمانشاه، اسلام‌آباد، پاوه، جوانرود
_ صنایع ماشینی و مکانیکی: کنگاور و صحنه
_ گیاهان دارویی: گیلانغرب، جوانرود، صحنه، کنگاور، هرسین، کرمانشاه، سنقر، اسلام‌آباد
_ مراکز تحقیق و توسعه کشاورزی: روانسر، سرپل، سنقر
_ توسعه خدمات آموزش عالی و مهارتی: کرمانشاه، اسلام‌آباد، جوانرود، سنقر، کنگاور
_ صنایع غذایی: سرپل‌ذهاب، کرمانشاه
_ معدن و فرآوری:
بیتومین و سنگ گچ در گیلانغرب، اسلام‌آباد، سرپل و قصر
سنگ‌آهن، مس و فلداسپات در سنقر و کنگاور
سنگ آهکی در هرسین، صحنه و کرمانشاه
_ توسعه زراعی مبتنی بر سامانه گرمسیری: سرپل، گیلانغرب و قصرشیرین
و اما به‌جز موارد مذکور، بعضی قابلیت‌ها یا وظایف هم وجود دارند که خاص یک شهرستان هستند. از جمله:
_ سرپل‌ذهاب: خدمات تجاری، شهر کمکی در توسعه منطقه‌ای
_ اسلام‌آبادغرب: صنایع صادراتی، شهر کمکی در توسعه ملی
_ قصرشیرین: منطقه آزاد، تولید انرژی
_ پاوه: صنایع های‌تک، صنایع سبز پیشرو
_ ثلاث باباجانی: صنایع چوب و نساجی
_ گیلانغرب: تولید دارو از پادزهر مار و عقرب، صنایع مرتبط با قیر
_ کرمانشاه: شهر درجه‌یک توسعه‌ای در سطح ملی، شهر کمکی پایتخت در روابط خارجی، نقش هاب منطقه‌ای در حوزه‌های مختلف، تولید انرژی، بندر خشک (در اسلام‌آباد هم مطالعه‌ی این بندر خشک صورت گرفته)
_ صحنه: مرکز کشت ارگانیک انواع محصولات
_ هرسین: تولید برق خورشیدی
اما کشاورزی از مهم‌ترین ظرفیت‌ها و مزیت‌های استان کرمانشاه است که اهم مأموریت شهرستان‌های استان به شرح ذیل است:
_ کشاورزی صنعتی و پیشرفته: اسلام‌آباد، گیلانغرب، قصرشیرین، کرمانشاه، سنقر، صحنه، کنگاور
_ کشاورزی صنعتی: سرپل
_ کشاورزی پیشرفته: دالاهو، روانسر، ثلاث
_ کشاورزی ارگانیک: صحنه، پاوه، هرسین
با توجه به استعداد و ظرفیت‌های مناطق مختلف استان و به استناد مطالعات سند آمایش، فعالیت‌های زراعی، باغی و شیلاتِ اولویت‌دار برای استان کرمانشاه به شرح ذیل مورد تأکید قرار می‌گیرد:
_کشاورزی شامل:
غلات (گندم، جو و ذرت)
حبوبات (نخود و لوبیا)
کشت‌های صنعتی (چغندر، کلزا، سویا، آفتابگردان)
سبزیجات (سیب‌زمینی و پیاز)
_ باغداری و توسعه فعالیت‌ها مربوطه شامل: باغداری (سیب، گلابی، به، آلبالو، گیلاس، بادام، گردو، انار، انجیر، پرتقال، نارنگی، گل محمدی و محصولات گلخانه‌ای)
_ توسعه شیلات در سدهای استان که برای شرب استفاده نمی‌شوند؛ با در نظر گرفتن ظرفیت خودپالایی رودخانه و سدهای پایین‌دست. به‌خصوص در شهرستان‌های پاوه، جوانرود، ثلاث باباجانی، دالاهو، قصرشیرین، سنقر و کلیایی و کنگاور.
در بحث دام و طیور، اولویت بر توسعه‌ی پرورش دامِ سبک پربازده به‌ویژه در سطح شهرستان‌های کرمانشاه، اسلام‌آباد، روانسر، صحنه، هرسین، پاوه و دالاهو است و نیز توسعه پرورش دام سنگین، خصوصاً گاوهای دومنظوره (شیری و گوشتی) که برای شهرستان‌های کرمانشاه، کنگاور و صحنه اولویت دارد.
الگوی توزیع خدمات اجتماعی در سطح مناطق استان هم به شرح ذیل است:
- مرکز خدمات اداری، سیاسی، انتظامی در شهرستان کرمانشاه
- مرکز خدمات بهداشتی و درمانی در شهرستان‌های کرمانشاه، اسلام‌آباد، پاوه، کنگاور، سنقر.
- مرکز خدمات فرهنگی و اجتماعی در شهرستان‌های کرمانشاه، اسلام‌آباد، پاوه، کنگاور، سنقر
- مرکز خدمات ورزشی در شهرستان‌های کرمانشاه، جوانرود، اسلام‌آباد، سنقر و کنگاور
- مرکز خدمات آموزش عالی و مهارتی در شهرستان‌های کرمانشاه، اسلام‌آباد، جوانرود، سنقر، کنگاور
- مرکز خدمات تحقیق و توسعه در شهرستان‌های کرمانشاه، پاوه، سنقر
- مرکز خدمات مالی و حرفه‌ای در شهرستان‌های کرمانشاه، اسلام‌آباد، جوانرود.
اگرچه محمل‌های مختلفی در حوزه‌های توسعه‌ای مثل منابع طبیعی، آب، محیط‌زیست، حوزه امنیتی، سیاسی، اجتماعی و خصوصاً سرمایه اجتماعی، مباحث نظام سکونت‌گاهی و توزیع فضایی جمعیت و مباحثی چون چالش‌ها، سرمایه‌گذاری، درآمدها و سرانه‌ها و... هم مطرح هستند (که بررسی آن‌ها مجالی دیگر می‌طلبد) اما عامل مهم و اساسی باقی‌مانده، مدیریت است که امکان عملیاتی کردن برنامه‌ها و بهره‌گیری مطلوب از فرصت‌ها و مزیت‌های موجود را ممکن می‌سازد و قاعدتاً باید بیش از هر مسئله‌ای در نظام مسائل استان، موردتوجه قرار گیرد. مدیریت، موتور محرکه‌ی توسعه است.
و بالاخره خرد جمعی، همدلی، همگرایی و مهربانی را باید یادآور شود که الزاماً باید مهمان کرمانشاه شوند. این موارد، اتفاقاً میراث نیاکان ما هستند؛ ما دیار همزیستی مسالمت‌آمیز در وسط دریای تعددها و تنوع‌ها بوده‌ایم.
بیاییم بر گستره‌ی کرمانشاه‌مان، نه پیامِ کین و ویرانی که مِهر و مهرورزی بپراکنیم. کرمانشاهِ زخم‌دیده، ستیزِ خانگی را دوست ندارد و شایسته‌ی تداوم برخی تضادهای موجود نیست. آنگاه‌که ستیزِ بر محافل و گروه‌های ما فرمان براند، بدانیم که بی‌گمان، هر دو سوی ستیز را فریب فراگرفته. زمستان نزدیک می‌شود؛ به گِردِ گرمای آتشِ مهرافزای تبار و مصلحت فرزندانمان، گِرد آییم تا کس از سرمای دشنهٔ بدخواهی و دوگانگی جان نبازد. زخمی که دشنه‌ی ستیزِ خانگی بر پیکرِ کرمانشاه خواهد زد را نوشدارویی نیست.
منبع: روزنامه آوای کرمانشاه
نظر شما