پرندگان و حیوانات وحشی را تنبل بار نیاوریم، غیرمستقیم هم می شود به آن ها خوراکی داد. در کوهستان یا در جنگل، خوراکی و دانه های گندم را گوشه ای بریزید تا آن ها به راحتی استفاده کنند. مدتی است به علت آسیب های زیست محیطی، حیوانات و حشی به شهرها نزدیک و نزدیکتر شده اند و ما انسانها وارد حریم آنها شده ایم و یا بالعکس، گرگ ها با آدم ها اُنس گرفته اند و خرس ها گوشه و کنار جان پناه ها و پناهگاه ها می پلکند تا براحتی غذایی بدست بیاورند و از این راه تأمین نیاز کنند، لذا آن ها بعد از مدتی از نظر زنجیره‌ ی غذایی دُچار سر در گمی می شوند.

زمانی که انسان ها در طبیعت حضور ندارند این حیوانات قدرت تصمیم‌گیری را از دست می دهند و دچار یک نوع کُند ذهنی شده و تنبل می شوند و به تدریج از بین می روند. و یا به قول معروف دچار اِدم مغزی می شوند، به هرحال آن ها باید مثل گذشته با توجه به شرایط سخت و طاقت فرسای طبیعت زندگی و شرایط جسمی خود را به صورت طبیعی بارآورده تا بتوانند مثل گذشته به زندگی ادامه دهند.

*پیشکسوت کوهنوردی