خبر رسید که در یکی از کوه های کرمانشاه که فاصله کمی با شهر دارد چند قلاده گرگ آمده است ، خبر موثق بود. من بادوستم چند ماه پیش سه قلاده ر از نزدیک دیدیم. نزدیک به ما از سینه کش کوه رو به بالا می رفتند ، ما هم با دیدن آنها تعجب کردیم و داد زدیم گرگ! گرگ! ..

عصر بود، وسط هفته، خواستیم در سایه سار صخره ای کمی بیاساییم، چایی بخوریم. به هر حال بی خیال از گرگ ها درسایه سار صخره ای نشستیم و پیش خود گفتیم احتمالا آنها به پشت کوه به طرف های چشمه «تورگینه» رفته اند. همان طور که گفتم عصر بود و به ندرت کوه پیمایی در منطقه دیده می شد.

بعد از دو ماه باز خبر رسید که در همین منطقه هفت یا هشت قلاده دیگر گرگ هم دیده شده و از دور از آنها فیلم گرفته‌اند.
دوباره خبر از راه رسید که چند قلاده‌ی دیگر بالاتر از صخره‌های نزدیک قله دیده شده است. بله خبرها موثق بود و به نظر می‌رسید که این گرگ ها همان هشت قلاده باشند که همه جا برای خودشان در کوه و کمر پرسه می زنند و گرسنه اند.
بله مگر غیر از این می‌تواند باشد؟

طبیعت، کوه، دشت و بیابان حریم آنهاست و طبیعت با وجود حیوانات زیباست و معنا پیدا می‌کند.
ماچه بخواهیم و چه نخواهیم آن ها باید باشند و حق زندگی داشته باشند، درسته آنها امکان دارد به ما حمله کنند، شکی نیست. گرسنه باشند حمله می کنند، آنها حلال و حرام نمی شناسند. مقابله کنیم کفری می شوند و وحشیانه حمله می کنند و شکم را پاره می کنند و دست کمی از گرگ هایی که در جامعه شهری سراغ داریم ندارند.
به قولی یکی از دوستان آنها همین که مزه ی آدم خواری را بچشند عادت می کنند و گرگ آدم خوار می شوند. البته گرگ، گرگ است چه در بیابان باشد چه در شهر چندان فرقی نمی کند ، این را من در یک تصادف راننده گی در یکی از چهار راه یکی از خیابان های شهر با چشم خودم دیدم که بخاطر یک توهین کوچک طرف آمد پایین و براحتی چاقو را در شکم طرف مقابل فرو کرد و او را لت و پاره کرد.

گرگ ها ی آدم نما و خطر ناک تری هم داریم که با چپاول ، غارت ، اختلاس و تجاوز به حقوق مردم دست کمی از گرگ ها ی بیابان ندارند، بد بخت به گرگ بیابان. فقط اسم گرگ بیابان بد در رفته. من فکر کنم از آن روزی باید ترسید که گرگ های بیابان وارد شهر شوند و بفهمند در جامعه ی شهری چه آشفته بازاریست بیایند و ادعای مالکیت کنند و بگویند،ما هم هستیم. براستی خنده دار نیست؟