به گزارش کردپرس؛ دشت دهگلان دارای 160 هزار هکتار زمین زراعی است که 18 هزار هکتار آن آبی و مابقی به صورت دیم کشت می‎شود، عمده محصول کشاورزی این شهرستان گندم و سیب زمینی است. گندم عمدتا به صورت دیم کشت می‎شود و خشکسالی به شدت روی آن موثر است و برای کشت سیب زمینی هم به آب زیاد احتیاج است و ادامه این روند می‎تواند تولید این محصول را هم به مخاطره بیندازد.

جمال ساروقی، رییس جهاد کشاورزی شهرستان دهگلان در گفت و گو با خبرنگار کردپرس با اشاره به اینکه کمبود نزولات جوی در امسال در 67 سال اخیر بی سابقه بوده است،گفت: امسال در گندم دیم قطعا ضرر خواهیم دید اما امیدواریم در ادامه سال زراعی شاهد بارش های خوبی باشیم تا خسارات وارده در حد امکان کم شود.

رییس جهاد کشاورزی شهرستان دهگلان با بیان اینکه سطح سبز مزارع گندم در دشت دهگلان تاکنون مناسب گزارش شده است، گفت: در ادامه اگر بارش نباشد به احتمال زیاد به مشکل خواهیم خورد.

به گفته وی راهکار جبرانی در بحث دیم جز بارش باران وجود ندارد اما تنها راهکار برای جبران خسارات گندم آبی استفاده از کودهای پتاسل است.

وی افزود: استفاده از کودهای پتاسل باعث می شود بتوانیم تنش های آبی اخیر را جبران کنیم و در قد و ارتفاع گندم مشکل نداشته باشیم.

ساروقی تصریح کرد: در سال زراعی امسال توصیه اکید این است که کشاورزان از محصولات کم آب بر استفاده کنند و در کاشت محصولات بهاره تجدید نظر کنند.

وی با بیان اینکه اقتصاد دهگلان، بر مبنای کشاورزی شکل گرفته است، تاکید کرد: کشاورزی وابسته به آب است و ما آب را برای پایداری کشاورزی می خواهیم و ضروری است که کشاورزان تغییر الگوی کشت را مد نظر داشته باشند.

رییس جهاد کشاورزی دهگلان با اشاره به اینکه سهمیه آبی هر هکتار، بنا بر مصوبه شورای حفاظت آب استان هر ساله تخصیص داده می شود و کنتورهای هوشمند چاه های آب با توجه به آن شارژ می شود، تاکید کرد: بدون توجه به مقدار آب مصوب شده لازم است بر روی روش های جدید آبیاری، کاشت محصولات کم آب طلب و تغییر دادن شرایط کاشت همچون جایگزین کردن جو با گندم قدم برداریم.

گفتنی است دشت دهگلان به علت استفاده بی رویه از آب های زیرزمینی در چند سال اخیر جزو دشت های ممنوعه اعلام شده است، اما آنچه که حائز اهمیت است وجود سه سد "سورهال" ، "سنگ سیاه" و "قوچم" است که قرار بود باعث ارتقای میزان سطح زیر کشت دیم به آبی شود اما تنها 12 درصد از زمین های زراعی این منطقه زیر کشت آبی رفته است که در مقایسه با میانگین کشوری که 40 درصد است فاصله زیادی دارد و در عمل این سدها هیچ نفعی به مردم این منطقه نرسانده اند و متاسفانه با کاهش بارش نزولات جوی در سالی همچون امسال بسیاری از خانواده ها باید منتظر گذراندن سال سختی باشند.