به گزارش کردپرس، قطب تولید سیب ایران نامی است که به آذربایجان غربی داده شده است، اما این مرکزیت تنها و تنها به مدد تولید انبوه بوده و اقدام در خور توجهی برای حجم انبوه تولیدات در سال های اخیر انجام نشده و مشکل سیب آذربایجان غربی کار را به جایی رسانده که در مسئولان استانی از وزارتخانه های صمت، جهاد کشاورزی و حتی امور خارجه هم طلب کمک و رایزنی می کنند، اما مشکل همچنان باقی است!

چنانچه نماینده سابق ارومیه در مجلس هم گفته بود: «به رغم رکوردزنی در تولید سیب اما این محصول در سردخانه‌ها در حال ازبین رفتن است».

سال گذشته علیرغم بحران دریاچه ارومیه و کم آبی با افزایش تولید در زمینه سیب درختی در استان آذربایجان غربی همراه بود و بیش از ۱.۵ میلیون تن سیب درختی در استان تولید شد، که از این میزان ٨٥٠ هزار تن برای صادرات در سردخانه ها قرار گرفت، ولی تا روزهای پایانی خرداد ماه سال جاری هنوز ٣ هزار تن از آن باقی مانده بود!

محصولی که با صرف وقت و هزینه و آبی که برای آن مصرف شده بود در انتظار صادرات هر روز از کیفیتش کاسته می شد، اما مسئولان همچنان به صادرات آن خوشبین بودند. پس از آن هم دیگر خبری از سیب های تلنبار شده، نشد و معلوم نیست چه بلایی بر سر آن هزاران تن تلنبار شده آمد! محصولی که برای صادرات تولید می شود اما در هفت خان رستم موانع، نهایتا سهم کنسانتره خواهد شد، یا دور ریز می شود.

روز گذشته همزمان با حضور وزیر جدید جهاد کشاورزی در ارومیه، نماینده ولی فقیه در آذربایجان غربی، خواستار رفع موانع صادراتی سیب شده و گفت: «استاندار آذربایجان‌غربی توجه ویژه‌ای به بخش کشاورزی داشتند اما متأسفانه به دلیل برخی موانع و مشکلات، فرآیند صادرات سیب و محصولات کشاورزی با اختلال مواجه است این در حالی است که استان به عنوان یکی از قطب‌های کشاورزی و مرزی کشور می‌تواند نقش مهمی در تأمین نیازهای داخلی و صادرات ایفا کند».

قریشی ادامه داد: «مسئله سیب در استان یکی از موضوعات مهمی است که باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد وموانع صادرات سیب آذربایجان غربی باید رفع شود. لازم است موانع موجود در مسیر صادرات برداشته شود تا کشاورزان بتوانند به راحتی محصولات خود را به بازارهای خارجی عرضه کنند».

در واقع مشکل سیب آذربایجان غربی آنقدر تکراری شده که هر بار با گلایه باغداران و بخشی از مسئولان آغاز و با وعده و وعیدهای دیگر مسئولان به پایان می رسد.

یک سیکل بی حاصل که نشان می دهد این محصول از زمان انباشت در سردخانه ها از اواخر تابستان تا آخرین روزهای بهار در حالی در سردخانه‌ها می ماند که هر روز از کیفیت آنها کاسته می شود و هزینه های تولید و فروش نیز با هم همخوانی ندارند. بنابراین هر چه زمان می‌گذرد قابلیت صادرات را از دست می‌دهد و کشاورزان ناچار می‌شوند محصولاتشان را به قیمت نازل تری در بازار داخلی بفروشند.

دلیل افزایش سالانه سطح تولید محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی که با معضل خشک شدن دریاچه ارومیه و منفی شدن بیش از یک میلیارد آبخوان در استان رو به رو است؛ به نامدیریتی ها در قالب افزایش تولید بدون پشتوانه بر می گردد. انگار مسئولان آمار افزایشی را دلیلی بر کارنامه موفق خود می دانند اما تولیدی که برای ساماندهی، فروش و صادرات آن برنامه ریزی نشده است، به چه کار آید!

علیرغم این توصیه ها هر سال بر میزان سیب تولیدی در استان افزوده می شود و بحران کم آبی و مشکلات صادرات هم به جای خود باقی است. هر چند تلاش هایی در زمینه فرآوری، سورت و بسته بندی این محصول در استان انجام شده، اما هنوز هم روند خام فروشی ادامه دارد و مدیریت سیب در استان تنها بر روی کاغذ ظاهرا مطلوب به نظر می رسد، ولی اوضاع باغداران خبر از داستانی دیگر می دهد.

در روزهای پایانی تابستان هستیم و زمان برداشت سیب در آذربایجان غربی فرا رسیده ولی با توجه به غم نامه جاری، سیکل تکراری موانع صادراتی و تلنبار شدن در سردخانه ها دوباره دور از انتظار نیست/.