خبرگزاری کردپرس _ متاسفانه از حدود ۵ قرن پیش تا کنون، جغرافیای موسوم به کردستان بطور عام و ناحیه هورامان بطور خاص، همواره محل منازعات ویرانگر و خونین بین قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای بوده است (از جنگ های چند صد ساله بین سلاطین عثمانی و صفویه تا آخرین آنها یعنی جنگ هشت ساله بین دولتین عراق و ایران).

در اغلب این دوره های مملو از خشونت و کشتار (اغلب با چاشنی مذهبی شیعه و سنی)، میدان تقابل عموما در جغرافیای موسوم به کردستان و نیز هورامان بوده است. 

شاید مثال شهر کوچک "نوسود" و روستاهای اطراف آن از جمله "شوشمی" نمونه گویای این فاکت ناخوشایند تاریخی باشد.

هرچند در دوره های خاصی، در رابطه بین حاکمیت های مستقر ایران و عثمانی و بعدا کشور عراق، ظاهرا "صلح و آرامش" برقرار بوده است، اما متاسفانه در همین دوره های کوتاه هم ساکنان مناطق مرزی عموما از مزایای ناشی از این آرامش موقت بهره چندانی نبرده و در واقع نا ایمنی و اضطراب همواره بر روح و روان این مردم سیطره داشته است.

مرز "شوشمی" در ناحیه هورامان (چه در زمان حاکمیت حزب بعث عربی و چه بعد از سرنگونی آن توسط آمریکا و چه در زمان حاکمیت سلطنت پهلوی و متعاقبا استقرار جمهوری اسلامی) هیچگاه به عنوان یک مرز بین دولتی، به عنوان یک گذرگاه مناسب و ایمن تلقی نشده است. اما اکنون و بعد از کش و قوس های فراوان، خوشبختانه این مرز توسط متولیان در هر دو سمت آن و طی تشریفات رسمی برای تردد شهروندان ایران و اقلیم کردستان عراق گشایش یافته است.

به عنوان یک شهروند از برقراری چنین وضعیتی استقبال نموده و از همه کسانی که شرایط را برای تحقق این مطالبه تاریخی مردم فراهم آورده اند، سپاسگزارم.

لازم به ذکر است که در بند ۲۴ بیانیه ۳۲ بندی جمعی از فعالان جامعه مدنی منطقه اورامان (که اینجانب هم از امضاء کنندگان آن بوده ام) چنین آمده است:

فراهم کردن زمینه برقراری تردد مسافر و گردشگر از طریق "نقاط مرزی مناسب و ایمن" با اقلیم کردستان عراق]

امید آن است تا تحقق عملی این خواسته در آینده نه چندان دور موجب برقراری زمینه برای استقرار زیرساخت های مناسب و منجر به توسعه پایدار منطقه هورامان و در یک کلام برقراری رفاه، امنیت، آسایش و سلامتی شهروندان و محیط  زندگی آنها در سطح اورامانات و بویژه حوزه جغرافیایی شهرستان پاوه شود. چنین باد!