به گزارش کردپرس، واحد حقوقی انجمن رسانه‌ها و مطالعات حقوقی (MLSA) با دجله مفتی اوغلو رئیس مشترک انجمن روزنامه‌نگاران دجله فرات و مدیر مسئول خبرگزاری مزوپوتامیا و سدات ییلمار سردبیر این خبرگزاری که هر دو در زندان به سر می برند ملاقات کرد. این دو روزنامه نگار که در زندان فوق امنیتی سینجان نگهداری می شوند، موارد نقض حقوق خود و دیگر زندانیان را برای وکلای واحد حقوقی MLSA که با آنها ملاقات کرده اند در میان گذاشتند.

در گزارش منتشر شده از سوی MLSA آمده است که ییلماز که به اتهاماتی نظیر تاسیس گروهک تروریستی و عضویت در سازمان تروریستی با 37 سال و نیم زندان مواجه است، مجبور شده است برای دریافت کیفرخواست خود به اداره زندان پول بپردازد.

بنا بر این گزارش تمام دیدارهای ییلماز با اعضای خانواده و وکلایش به تصویر کشیده و ضبط می شود. همچنین تمام کسانی که به طریقی با او در تماس هستند متهم به عضویت در سازمان تروریستی می شوند و علیه آنها پرونده قضائی تشکیل می شود. اتهامی که خود او نیز به دلیل تماس با افراد محکوم با آن رو به رو شده است.

ما محکوم به خواندن مطبوعات منتخب حکومت هستیم

ییلماز در مورد نقض حقوقی که در زندان با آنها مواجه شده است، گفت: «من همچنین درخواست کردم که بتوانم تلویزیون خلق تی وی و Tele1 را از تلویزیون زندان تماشا کنم، اما هنوز پاسخی داده نشده است. من این درخواست را دادم چون می‌خواستم روزنامه‌های اورنسل و ینی یاشام را بخوانم، اما درخواستم به این دلیل رد شد که روزنامه‌ها در دکه روزنامه‌فروشی موجود نیستند. من به عنوان یک روزنامه نگار می خواهم در جریان دیدگاه های مختلف سیاسی باشم اما این اجازه به من داده نمی شود. آزادی مقایسه اطلاعات از من سلب شده است و حق من برای دریافت اخبار و نظرات محدود شده است و این موضوع ناقض ماده  10 دادگاه حقوق بشر اروپا (ECHR) است. ما هر دو در انزوای فیزیکی هستیم و نمی‌توانیم هرچه می‌خواهیم بخوانیم و محکوم به خواندن مطبوعات منتخب حکومت هستیم که هر روز به خود ما توهین می‌کنند.»

ییلماز با بیان اینکه به آنها حق ورزش در زندان داده نشده است، توضیح داد که فعالیت های مشترک فقط به سه نفر محدود می شود که در یک بند مشترک هستند. ییلماز گفت: «من خواستار خواندن آیین نامه مدیریت زندان شدم که به من داده نشد.»

یلماز سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «به درخواست من که می‌خواهم دوره‌ای به زبان انگلیسی یا زبان‌های دیگر بگذرانم پاسخی داده نشد. همچنین از آنجایی که همسرم شنبه ها کار می کند، به درخواست من مبنی بر انتقال تماس هفتگی به یکشنبه ها پاسخی داده نشد. این وضعیت باعث می شود نتوانم با فرزندم صحبت کنم.»

اطلاعات مربوط به اتهامات علیه خود را با پول خریدم

ییلماز گفت که او خواستار دریافت پرونده حاوی کیفرخواستی شده که منجر به محاکمه و دستگیری او شده است. زیرا نیاز داشته با مطالعه پرونده اش بتواند دفاعیات خود را آماده کند، اما پرونده در ازای پول به او فروخته شده است. ییلماز افزود: «اطلاعات مربوط به اتهامات علیه خود را با پول خریدم. پرونده ای که من برای آن پول پرداخت کردم حاوی اسناد زیادی مستقل از پرونده خودم بود؛ در واقع یک سری اوراق بود. من نهایتاََ من توانستم پرونده ام را از وکیلم بگیرم.»

مفتی اوغلو دیگر زندانی کرد نیز در دیدار با اعضای MLSA از محکومیت خود به بیش از 37 سال زندان به دلیل تماس تلفنی با روزنامه نگاران و وکلای حقوق بشر خبر داد. 

نقض گسترده حقوق زندانیان سیاسی در بند زنان 

او درباره نقض گسترده حقوق زندانیان در بند زنان زندان سینجان گفت: «من در اعتراض به وضعیت زندانیان بیمار سه روز از خریدن غذای زندان خودداری کردم که در نتیجه آن کمیته انضباطی زندان مرا به جریمه ارتباطی یک ماهه محکوم کرد.»

او گفت: «اوزگه اوزبک زندانی سیاسی که دارای تومور مغزی است و سلور یلدیریم که میزان بینایی او 15 درصد است به دلیل عدم باز شدن دستبندهایشان توسط پزشکان معاینه نشدند. نگرش پزشکان زندان نسبت به دستبند به گونه ای است که هر نوع اختیاری را در مورد موضوع به گارد زندان یا ژاندارمری داده اند.»

او از تلاش ژاندارمری برای گرفتن بازوی زندانی، برخورد خودسرانه زندانبانان در مورد جلوگیری از گرفتن اسناد، کاغذ و خودکار حتی در دیدار با وکیل، اقدامات خودسرانه ای مانند بستن زود هنگام در تهویه در روزهای ابری و استفاده از سیستمی مشابه سیستم تهویه فرودگاه ها در زندان به عنوان نکات نقض حقوق بشر در زندان یاد کرد.

گفتنی است، دجله مفتی اوغلو روزنامه نگار مشهور کُرد سال گذشته در گفتگو با کردپرس، بازداشت روزنامه نگاران کُرد را بخشی از موضوع عدم حل مسئله کُرد و جنگ علیه کُردها دانست. او همچنین در جایی دیگر از ترکیه به عنوان زندان روزنامه نگاران یاد کرده بود.