به گزارش کردپرس، سی ماه از بی خبری مطلق از وضعیت عبدالله اوجالان رهبر در بند حزب کارگران کردستان (PKK) گذشت. در این دست کم 449 درخواست ملاقات از سوی وکلا و اعضای خانواده اوجالان با او یا به بهانه مجازات های انضباطی رد شد و یا بی پاسخ ماند.

به نوشته ارگین چاغلار از مزوپوتامیا، اوجالان که اکنون 24 سال است تحت تدابیر شدید امنیتی در زندان فوق امنیتی جزیره امرالی به سر می برد، آخرین بار در تاریخ 25 مارس 2021 تماس تلفنی بسیار کوتاهی با برادر خود محمت اوجالان داشت و پس از آن دیگر هیچ خبری از او به خانواده اش نرسیده است.

حامیلی ییلدیریم، ویسی آکتاش و عمر خیری کُنار دیگر همبندان اوجالان نیز وضعیتی مشابه او دارند و هیچ کس از حال آنها خبر ندارد.

عبدالله اوجالان، رهبر PKK آخرین بار در سال 2019 توانست با وکلا و اعضای خانواده خود ملاقات کند. در پی اعتصاب غذایی که به رهبری لیلا گوون، رئیس مشترک کنگره جامعه دموکراتیک (DTK) در 8 نوامبر 2018  آغاز شد و به تمام زندان های ترکیه گسترش یافت، اوجالان توانست در سال 2019 پنج جلسه ملاقات با وکلا و اعضای خانواده خود داشته باشد.  آخرین جلسه ملاقات اوجالان با وکیلش در 7 آگوست 2019 برگزار شد. وکلا از تاریخ مذکور دیگر اجازه ملاقات با موکلان خود در زندان امرالی را پیدا نکردند.

همچنین آخرین ملاقاتی که عبدالله اوجالان و حامیلی ییلدیریم، ویسی آکتاش و عمر خیری کنار با خانواده‌های خود داشتند، 12 آگوست 2019 بود. از این تاریخ، درخواست خانواده‌ها برای ملاقات با بستگانشان یا بی پاسخ مانده یا رد شده است.

در بیست و نهمین ماه فقدان مطلق ارتباط با زندانیان امرالی، 2 میلیون و 646 هزار و 211 امضای جمع آوری شده در شمال و شرق سوریه با درخواست به پایان رسیدن انزوای اجباری علیه اوجالان، به کمیته منع شکنجه اتحادیه اروپا (CPT) و کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (OHCHR) تحویل داده شد.

کانون وکلای آسرین نیز با ارسال درخواست برای کمیته منع شکنجه اتحادیه اروپا خواستار برچیده شدن فوری انزوای اجباری علیه عبدالله اوجالان، حامیلی ییلدیریم، ویسی آکتاش و عمر خیری کُنار شد.