به گزارش کردپرس، در نشستی که توسط حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (DEM/ دم پارتی) و جنبش زنان آزاد (TJA) در ازمیر برگزار شد، صباحات تونجل، سیاستمدار کرد، با اشاره به شرایط خاص زندان امرالی اظهار داشت که تا زمانی که عبدالله اوجالان رهبر حزب کارگران کردستان (PKK) در بند باشد، هیچ‌کسی در ترکیه آزاد نخواهد بود. تونجل همچنین از افزایش خشونت‌های دولتی علیه کردها از سال ۲۰۱۵ به این سو سخن گفت و تأکید کرد که با وجود تمامی فشارها و دستگیری‌ها، مقاومت و مبارزه مردم کرد در کردستان ترکیه همچنان ادامه دارد. در این نشست، آیتن کُردو، نماینده درسیم، نیز در سخنانی تأکید کرد که سیاست‌های انکار و نابودی بدون رفع حصر امرالی به جایی نخواهد رسید و باید برای برچیده شدن دیوارهای حصر و انزوای اجباری اوجالان تلاش کرد.
صباحات تونجل در سخنان خود با اشاره به اینکه از سال ۲۰۱۵ تاکنون با خشونت سیستماتیک دولتی مواجه بوده‌اند، گفت: «در داخل، خارج، خیابان، و در هر جایی یک مکانیزم ترس ایجاد کرده و ترکیه را به یک نظام مافیایی تبدیل کرده‌اند. این وضعیت، شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خاصی ایجاد کرده است. در این فرآیند، دولت که قصد داشت برنامه‌ای برای نسل‌کشی کردها اجرا کند، نتوانست به هدفی که می خواست برسد. هرچند با دستگیری‌ها و بازداشت‌ها تلاش کردند ما را تضعیف کنند، اما موفق نشدند. از زندان آزاد شدیم و باز هم اینجا هستیم و به مبارزه ادامه می‌دهیم.»
تا عبدالله اوجالان آزاد نشود، ما هم آزاد نخواهیم بود/ هدف ترکیزه کردن منطقه بود
تونجل با آشاره به آزادی خود و برخی از همقطارانش از زندان گفت: «ما با وجود اینکه آزاد شده‌ایم اما همچنان در آزادی کامل نیستیم. تا زمانی که عبدالله اوجالان در زندان امرالی باشد، ما نیز آزاد نخواهیم بود. تا زمانی که این سیستم را از بین نبریم، دموکراسی و صلح در ترکیه ممکن نخواهد بود. زیرا مرکز سیاست‌های جنگ و ایجاد بن‌بست برای راه حل برای مسئله کُرد در ترکیه، زندان جزیره امرالی است. در دوره ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵، دولت در حالی که از یک سو در امرالی مذاکره می‌کرد، از سوی دیگر برنامه‌ای برای نسل‌کشی کردها طراحی می کرد. اگر این برنامه‌های پنهانی در کشور دیگری آشکار می‌شد، واکنش‌های گسترده‌ای به دنبال داشت. هدف از این برنامه‌های پنهانی علیه کردها، ترکیزه کردن منطقه بود. متأسفانه چپ‌گرایان و سوسیالیست‌ها نتوانستند راه‌حلی برای بحران سیستم ارائه دهند. این سیستم خود را از طریق ایجاد بحران، دوباره سازماندهی می‌کند.»
یک برنامه ویژه برای اعمال انزوای اجباری در امرالی اجرا می‌شود
تونجل با بیان اینکه در امرالی یک برنامه ویژه برای اجرای انزوای اجباری اجرا می‌شود، گفت: «این حکومت اکنون به تمامی زندان‌ها گسترش یافته است. وضعیت حصر در زندان‌ها به حدی رسیده که زندانیان حتی نمی‌توانند نفس بکشند. انزوای اجباری امرالی دیگر مسئله‌ای صرفاً برای کردها نیست. این مسئله‌ای است که باید توسط مدافعان حقوق بشر، و هر کسی که خواهان دموکراسی و صلح در ترکیه است، مورد توجه قرار گیرد. اگر خواهان صلح، برادری و زندگی مشترک هستیم، ترک‌ها باید بیشتر از حقوق کردها دفاع کنند. چون ما نتوانستیم این کار را انجام دهیم، سیاست سرکوب توسط دولت AKP گسترش یافت.»
بحران کودتاهای پی در پی در ترکیه از عدم حل مسئله کرد ناشی می‌شود
تونجل گفت که ترکیه از اصول تأسیس خود در صد سال گذشته منحرف شده و افزود: «جمهوری ترکیه با همراهی کردها تأسیس شد. اما نخستین کسانی که انکار شدند، همان کردها بودند. چون نتوانستند کردها را از بین ببرند، سیستمی شکل گرفت که هر ده سال یک بار وارد بحران می‌شد و کودتاهایی رخ می‌داد. آخرین دوره کودتا در ۱۵ جولای نیز مرتبط با تلاش برای حفظ مسئله کردها در سطحی از تضاد مداوم و سیاست‌های انکار و همسان‌سازی بود.»
انکار وجود یک ملت، بزرگترین جنایت علیه بشریت است
او با تأکید بر اینکه کردهای ترکیه با وجود همه حملات به سیاست دموکراتیک پایبند هستند، گفت: «دولت می‌خواهد راه‌های سیاست ورزی دموکراتیک را مسدود کند. اگر این راه بسته شود، منجر به خشونت خواهد شد. کردها خواهان خشونت نیستند، بلکه دولت است که خشونت را می‌خواهد. هر چه کردها بر دموکراسی، صلح و آزادی تأکید می‌کنند، دولت باز هم به آنها می‌گوید: "تو تروریست هستی و نمی‌توانی اینها را مطالبه کنی." اما تروریسم واقعی، سرقت حقوق زبانی، هویتی و فرهنگی کردها است. در هر کجای جهان که باشد، انکار وجود یک انسان، بزرگترین جنایت علیه بشریت است. همانطور که سایر ملت‌ها حقوق خود را دارند، کردها نیز حقوق خود را دارند. این مسئله اصلی ماست. به دلیل اعتراض به این مسئله، با رژیم سرکوب مواجه می‌شویم.»
دولت AKP به پایان راه خود رسیده و حالا به خشونت متوسل می‌شود
تونجل با اشاره به اینکه در قرن بیست و یکم، رقص‌های کردی ممنوع شده است، گفت: «امروز چه تفاوتی با دهه ۹۰ دارد؟ در دهه ۹۰ خشونت آشکار وجود داشت، اما اکنون خشونت روانی است. اعتراض و مقاومت در برابر این فشارها اهمیت دارد.»
صباحات تونجل با اشاره به حملات AKP در مجلس دیروز، گفت: «AKP به پایان راه خود رسیده است. تنها چیزی که در دست دارد، سرکوب و زور است. کسی که سیاست ندارد، به خشونت متوسل می‌شود. در هیچ کجای ترکیه امنیت نداریم. AKP یک فساد اجتماعی را ایجاد کرده است. ما در برابر سیاست‌های خشونت و سرکوب ایجاد شده توسط AKP به صورت مشترک مقاومت خواهیم کرد و مبارزه خواهیم کرد.»
این بانوی سیاستمدار کُرد، در پایان با اشاره به اینکه ساختن صلح اجتماعی در برابر تمامی این اتفاقات مسئولیت اصلی فعالان سیاسی و مردم است، گفت: «ما صلح را درخواست نمی‌کنیم. ما می‌گوییم که همراه با جامعه، زندگی جدیدی را ایجاد خواهیم کرد. به‌عنوان زنان این جامعه، ابتدا خودمان را آزاد خواهیم کرد و سپس جامعه را آزاد خواهیم کرد. بله، نتیجه این تلاش‌ها ممکن است ترس، فشار و بازداشت باشد، اما در نهایت زندگی شرافتمندانه‌ای هم خواهد بود. برای داشتن یک زندگی شرافتمندانه، باید خودمان را آزاد کنیم. کسانی که زندگی شرافتمندانه را انتخاب می‌کنند، باید با سازماندهی خودشان را تثبیت کنند. ما هزینه‌های زیادی پرداخت کرده‌ایم. باید زندگی جدیدی را ایجاد کنیم. ما مجبوریم دوره جدیدی را آغاز کنیم. راه خروج از این وضعیت، گسترش مبارزه و آوردن سیاست به سطح جامعه است.»
منبع: مزوپوتامیا
برگردان: کردپرس - سرویس ترکیه
نظر شما