خبرگزاری کردپرس _ محمد نریمانی از خوانندگان برجسته اسلام آبادی است که از اوایل دهه شصت فعالیت خود را با گروه های موسیقی کرمانشاه آغاز کرد و از سال ۱۳۶۸ تا ۷۲ به صورت جدی کار خوانندگی را با دو گروه موسیقی «مهر» و «پرسا» در اسلام آباد دنبال کرد و با نسل موفقی از نوازندگان این شهرستان چون: جهانگرد رحمتی، خلیل پورپولادی، پوریا فتاحی، رضا رشیدی، پرویز آیینه بندی، فرهاد رحمتیان، غلامرضا غلامی، سعید تقدیری، سید ایرج حسینی، بهروز زارعی، کیوان منهویی، شهریار خانمحمدی، شهریار توسی، مهدی کاوه، سلیمان صالحی، فرهاد کاکایی، شمس الله شکوهی(شاعر) و غیره کار کرد.

او از سال ۱۳۷۲ گروه موسیقی «شاه خوشین» با سرپرستی جهانگرد رحمتی و بعد پوریا فتاحی شکل گرفت. این گروه تا سال ۱۳۷۸ اجراهای موفقی با خوانندگی محمد بریمانی در جشنواره های گوناگون داشت. گروه موسیقی «پرسا» نیز با سرپرستی بهروز آیینه بندی و بعدها جهانگرد رحمتی فعالیت می نمود.

از آخرین کارهای نریمانی مربوط به سال ۱۳۹۵ است که با گروه موسیقی «رسپینا» فعالیت نموده است. آهنگ «شراب خانه بزم» با آهنگسازی مشترک محمد نریمانی و مهدی کاوه، آهنگ «نگارین» با شعری از کرمرضا کرمی و آهنگسازی رضا رشیدی و دو آهنگ «بهار» شعری از امام خمینی (ره) و «خادم علی» با آهنگسازی پوریا فتاحی از جمله آهنگ های مطرح نریمانی است که در جشنواره های مختلف چون صحنه و ذکر و ذاکرین سنندج به اجرا در آمده است.

آهنگ معروف «شکرانم پید بود» با شعری از دیوان شاکه و خان منصور و آهنگسازی محمد نریمانی با تنظیم رضا رشیدی سالهاست که در صدا و سیمای کرمانشاه پخش می شود. محمد نریمانی در روزگاری زیست که جایگاه هنرمند به آن صورت قدر دانسته نمی شود و تا مرگش فرا نرسد کسی سراغی از او نمی گیرد. در این اوضاع بد اقتصادی و فرهنگی او نیز یکی از فراموش شدگان بود و اگر بستر برایش فراهم بود بی شک به یکی از بزرگان موسیقی این سرزمین تبدیل می شد اما ای دریغا و صد دریغ محمد نریمانی در روزگار بدی زیست.